De meest voorkomende doodsoorzaak in de westerse wereld is sterfte als gevolg van hart- en vaatziekten. De belangrijkste veroorzaker van deze aandoening is atherosclerose. Patiënten met perifeer arterieel vaatlijden
kunnen geen of geringe klachten hebben, zich uitend als claudicatio intermittens, tot en met kritieke ischemie met niet-genezende ulcera en necrose.
Er zijn meerdere onderzoeken mogelijk voor het vaststellen van de aard en uitgebreidheid van het vaatlijden, van heel eenvoudig (enkel-armindex) tot meer geavanceerd, zoals een MRA.
De behandeling van perifeer arterieel vaatlijden is onder andere afhankelijk van de conditie van de patiënt en de aard van de klachten. Soms wordt gekozen voor een conservatieve behandeling, terwijl in andere gevallen dotteren of een bypassoperatie de meest geschikte behandeling is. Indien revascularisatie niet mogelijk is of onvoldoende effect heeft gehad, kan amputatie een oplossing zijn om pijnklachten op te heffen en necrotisch en/of geïnfecteerd niet-genezend weefsel te verwijderen.