Een cerebrovasculair accident (CVA) is een verzamelnaam voor ziektebeelden waarbij sprake is van een stoornis in de bloedvoorziening in de hersenen. In dit artikel wordt het klinisch redeneren bij een CVA-patiënt uitgewerkt met behulp van de Internationale Classificatie voor menselijk Functioneren (ICF). De ICF beschrijft het menselijk functioneren vanuit drie verschillende perspectieven.1 Stoornissen bij het CVA worden in kaart gebracht door middel van anamnese en observatie, interpretatie van gedrag, gebruik van meetinstrumenten of het verzamelen van gegevens en diagnostiek van andere (para)medische disciplines. De stoornissen na een CVA bevinden zich onder andere op motorisch, sensibiliteits-, en cognitief vlak. Deze gebieden worden in dit artikel uitgewerkt, waarna ingegaan wordt op mogelijke verpleegproblemen op basis van de PES-structuur (probleem, etiologie, symptomen).