In de randomised clinical trial (ook wel Randomised Controlled Trial of RCT genoemd) wordt er gewerkt met verschillende groepen (experimentele, controle- en/of placebogroep) die een interventie of behandeling ondergaan. Vervolgens kijkt de onderzoeker wat het effect is van de interventies in beide groepen en bepaalt het verschil.
Door de gecontroleerde opzet heeft een RCT een hoge mate van bewijskracht in de ‘piramide van evidence’. Vandaar dat zorgverleners bij voorkeur RCT’s lezen als zij willen weten of een interventie effectief is. Bij het beoordelen van een RCT is het van belang om vertekening of ‘bias’ te herkennen. Hierdoor kunnen systematische fouten optreden, die van invloed zijn op de causale relatie tussen de interventie en het gevonden effect. In dit artikel wordt uiteengezet of vertekening kan optreden door selectie, al of niet blindering van onderzoekers en/of deelnemers en door uitvallen van deelnemers tijdens het onderzoek.