De Engelse afkorting IBD wordt wereldwijd gebruikt voor de chronische infl ammatoire darmziekten colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn. IBD is chronisch en wordt gekenmerkt door perioden van remissie
en perioden van exacerbatie. Cijfers over prevalentie en incidentie zijn wisselend. De incidentie van IBD is ongeveer 29 patiënten per 100.000 inwoners per jaar. De prevalentie van IBD wordt geschat op ongeveer 10 patiënten per 1000 inwoners. Er zijn relatief meer vrouwen met Crohn dan mannen.
Bij colitis ulcerosa is deze verhouding juist omgekeerd. Patiënten met IBD presenteren zich in eerste instantie met buikpijn, (chronische) diarree, bloed bij de ontlasting en/of een toegenomen ontlastingsfrequentie.
De klachten waarmee de patiënt zich bij de huisarts presenteert zijn afhankelijk van de ernst, de locatie en de extensie van de darmziekte. In de meeste gevallen worden patiënten, doorgaans na het verrichten
van een coloscopie (darmonderzoek), verwezen naar de IBD-specialist voor verdere behandeling.1