MRSA (meticillineresistente Staphylococcus aureus) is een Staphylococcus aureus die ongevoelig is voor de bètalactamantibiotica en vaak ook andere groepen van antibiotica. Omdat veel mensen een Staphylococcus aureus bij zich dragen en de bacterie een potentiële verwekker is van (dikwijls ernstige) infecties, bijvoorbeeld na operatieve ingrepen, wordt in Nederland een streng ‘search and destroy’ beleid gehanteerd om de MRSA buiten de ziekenhuizen en de zorginstellingen te houden en de lage incidentie in de populatie te handhaven. Er wordt actief gescreend op een mogelijk risico van dragerschap bij patiënten en zorgmedewerkers. In landelijke richtlijnen worden verschillende categorieën onderscheiden op basis van het risico van dragerschap. Deze indeling heeft gevolgen voor diagnostiek en de te nemen maatregelen bij opname in een zorginstelling. Wanneer een MRSA wordt aangetroffen, wordt een patiënt in strikte isolatie verpleegd en mag een zorgmedewerker geen patiëntencontact hebben. Eventuele verspreiding dient te worden uitgesloten door contactonderzoek bij zorgmedewerkers en patiënten. De mogelijkheid en wenselijkheid tot eradicatie van de MRSA wordt per individu bepaald. Bij een MRSA-uitbraak in een ziekenhuis of zorginstelling komt het outbreakteam bijeen om verdere verspreiding te voorkomen en afdelingen en ziekenhuis zo spoedig mogelijk MRSA-vrij te kunnen verklaren.
Het ‘search and destroy’ beleid vereist alertheid en vaak tijdrovende en intensieve medewerking van alle betrokkenen, maar blijkt vooralsnog succesvol.